Αναγνώριση και καταπολέμηση
Rattus rattus
Οι αρουραίοι στέγης μπορούν να περάσουν μέσα από τρύπες διαμέτρου 1,5εκ. Επειδή προτιμούν τις ψηλές τοποθεσίες, συνήθος φτάνουν την οροφή μας από καλώδια ρεύματος ή και δέντρα.
Κανένα σημείο του σπιτιού δεν είναι απόρθητο σε αυτά τα τρωκτικά. Μπορούν να εισέλθουν από:
Μπορούν να είναι πολύ επικίνδυνοι αλλά και καταστροφικοί γιατί:
Οι αρουραίοι στέγης διασπείρουν παθογόνα, όπως σαλμονέλα, με επιμόλυνση των τροφών μας μέσω των περιττωμάτων τους. Το δάγκωμά τους είναι πολύ επικίνδυνο γιατί προκαλεί την “ασθένεια δαγκώματος αρουραίων” που προκαλείται από βακτήρια που έχουν οι αρουραίοι στο στόμα τους. Ακόμα, μπορούμε να πάθουμε τροφική δηλητηρίαση αν οι αρουραίοι στέγης επιμολύνουν επιφάνειες στις οποίες προετοιμάζουμε γεύματα.
Οι αρουραίοι στέγης είναι οι κυρίαρχοι φορείς της πανώλης στον κόσμο. Ιστορικά, μολυσμένοι ψύλλοι έχουν μεταδώσει σοβαρές επιδημίες από αρουραίους σε ανθρώπους. Όπως συνέβει και με την βουβωνική πανώλη.
Οι ομάδα αυτών των ιών, που προκαλούν πνευμονικά σύνδρομα, μπορούν να μεταφερθούν στον άνθρωπο μέσω εισπνοής:
Οι συχνότεροι τρόποι είναι μέσω:
Τα περιττώματα είναι εύκολο να τα καταλάβουμε. Είναι κυλινδρικά μήκους 12mm με 13mm με μυτερές άκρες.
Ελαιώδη σημάδια σε επιφάνειες είναι μια ένδειξη κινητικότητας αρουραίων της στέγης. Είναι έλαια που υπάρχουν στο τρίχωμά τους και λερώνουν τις επιφάνειες από τις οποίες περνάνε συχνά.
Σε περίπτωση που δούμε ζωντανούς ή νεκρούς αρουραίους της στέγης, ξέρουμε ότι έχουμε προσβολή. Αν του δούμε μέρα ή σε εκτεθειμένο σημείο είναι ένδειξη είτε υπερπληθυσμού είτε ενόχλησης από κάποιο εξωγενή παράγοντα π.χ. επισκευές ή απειλή. Οι φωλιές τους συνήθως βρίσκονται μέσα στην μόνωση στις οροφές ή στο πατάρι.
Οι αρουραίοι της στέγης αποθηκεύουν τροφές όπως σπόρους. Καταναλώνουν φρούτα και καρπούς κυρίαρχα αν και δεν θα έλεγαν όχι σε κάποια άλλη ευκαιριακή τροφή καθότι είναι παμφάγα. Τρέφονται με:
Οι αρουραίοι της στέγης είναι πολύ προσαρμοστικοί. Είναι νυχτόβιοι και πολύ καλοί αναρριχητές. Προτιμούν τα ψηλότερα σημεία αλλά προσαρμόζονται στο περιβάλλον. Μπορούμε να βρούμε τις φωλιές τους σε:
Οι αρουραίοι της στέγης φτάνουν σε αναπαραγωγική ηλικία μέσα σε 2 με 5 μήνες. Μπορούν να έχουν από 4 έως και 6 γέννες το χρόνο με 6 έως 8 νεογνά. Δηλαδή από ένα θηλυκό μπορούμε να έχουμε 48 νέους αρουραίους της στέγης μέσα σε ένα χρόνο. Η διάρκεια ζωής τους είναι περίπου ένα χρόνο.
Σε περιπτώσεις υψηλού πληθυσμού, παρατηρούμε την εμφάνιση κυρίαρχων και υποτελών αρσενικών. Το δικαίωμα της αναπαραγωγής έχουν μόνο τα κυρίαρχα αρσενικά. Η αναπαραγωγή λαμβάνει χώρα καθόλη τη διάρκεια του έτους.
Σχεδόν όλες οι περιπτώσεις προσβολής αρουραίων της στέγης, απαιτούν Ολοκληρωμένη Διαχείριση Παρασίτων. Ο εξειδικευμένος γεωπόνος που θα έρθει, αρχικά θα εξακριβώσει το είδος του παρασίτου και στην συνέχεια θα προτείνει τις απαραίτητες κατασταλτικές δράσεις. Ανάλογα με την περίπτωση, θα χρησιμοποιηθούν χημικά ή/και μη χημικά μέσα καταστολής του προβλήματος. Κάποια μη χημικά μέσα που μπορεί να προταθούν είναι:
Τέλος, καλό είναι να καλέσετε επαγγελματία από την πρώτη στιγμή που αντιληφθείτε προσβολή αρουραίων της στέγης. Μην περιμένετε για να πάρετε τα μέτρα σας, σε λίγο χρόνο ένα μικρό πρόβλημα μπορεί να γίνει πολύ σοβαρό.
